http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_27/01/2011_430271
Tου Κωνσταντινου Ζουλα
Πέριξ του γηροκομείου των Αμπελοκήπων υπάρχουν πολλά φαρμακεία. Αλλα μοιάζουν παρατημένα και βρώμικα και άλλα είναι καθαρά και προσεγμένα. Ως κάτοικος της περιοχής, μου είχε κάνει εντύπωση ότι ένα εξ αυτών -ίσως το πιο μικρό σε τετραγωνικά και σχεδόν κρυμμένο σε ένα δρομάκι- είχε, εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα, διαρκώς πολύ κόσμο που υπομονετικά περίμενε να εξυπηρετηθεί.
Υστερα από λίγο καιρό δεν δυσκολεύτηκα να καταλάβω τους λόγους της επιτυχίας του. Τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και οι δύο γυναίκες υπάλληλοι ήταν πάντα χαμογελαστοί, ευγενικοί και υποδειγματικά εξυπηρετικοί με τους πελάτες τους. Οχι μόνον γνώριζαν τους περισσότερους με τα μικρά τους ονόματα, αλλά αγόγγυστα δέχονταν να τους παράσχουν υπηρεσίες για τις οποίες ουδόλως πληρώνονταν. Οπως για παράδειγμα να παίρνουν την πίεση στους ηλικιωμένους κρατώντας αρχείο με τις μετρήσεις τους (!), να τους καθησυχάζουν όταν τους έβλεπαν ανήσυχους ή και να τους προτρέπουν να συμβουλευθούν έναν γιατρό επιχειρώντας να κάμψουν τις επιφυλάξεις τους.
Δεν θα ξεχάσω μια φορά που είχα παραγγείλει ένα εμβόλιο για τη μικρή μου κόρη και δεν είχε εγκαίρως φτάσει στο φαρμακείο. Ο ιδιοκτήτης όχι μόνον μου ζήτησε συγγνώμη για κάτι που δεν έφταιγε, αλλά λίγο πριν από τα μεσάνυκτα μου το έφερε ο ίδιος στο σπίτι μου, ξέροντας ότι την επομένη ήταν προγραμματισμένη η επίσκεψη του παιδιάτρου.
Μέσα στην κρίση είδα ξαφνικά το φαρμακείο κλειστό και μεταφορείς να αποσύρουν τα σκευάσματά του. Την αρχική μου έκπληξη διαδέχθηκε μια ακόμη μεγαλύτερη. Ο ιδιοκτήτης μετακόμιζε στον διπλανό κεντρικό δρόμο σε έναν πολύ μεγαλύτερο χώρο. «Το αποτολμάτε σε τέτοια εποχή» τον ρώτησα. «Με έπεισε η σύζυγος και ελπίζουμε με ακόμη περισσότερη δουλειά να τα καταφέρουμε» μου είπε.
Οχι μόνον τα κατάφερε, αλλά σας διαβεβαιώ ότι το νέο φαρμακείο θα μπορούσε κάλλιστα να διαφημίζεται ως πρότυπο στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων διαθέτει καναπέδες και για είναι ξεκούραστη η αναμονή, οθόνες πλάσμα με ιατρικές συμβουλές, αίθουσα spa για τις γυναίκες που δοκιμάζουν επί τόπου τα προϊόντα καλλωπισμού τους, μέχρι και μικρό παιδότοπο για να απασχολούνται τα παιδιά όσο οι γονείς τους εξυπηρετούνται.
Σας περιγράφω το τόλμημα ενός εξαιρετικού επαγγελματία,, γιατί είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο συγκεκριμένος φαρμακοποιός όχι μόνον δεν φοβάται το άνοιγμα του επαγγέλματός του, αλλά πιθανώς το επιθυμεί για να εργάζεται χωρίς τις δεσμεύσεις της συντεχνίας του. Εν ολίγοις, έχω την πεποίθηση ότι όσοι συνάδελφοί του αντιδρούν είναι εκείνοι που συντηρούν τα χιλιάδες ξεχασμένα και σε άθλια κατάσταση φαρμακεία της χώρας. Εκείνοι που έχουν καλομάθει στο φιξαρισμένο 23% κέρδος τους και μοιάζουν σαν να μας κάνουν χάρη όταν μας «εξυπηρετούν» στις διημερεύσεις και διανυκτερεύσεις τους. Δηλαδή μόνον όταν ο δικός μας φαρμακοποιός είναι κλειστός...
Tου Κωνσταντινου Ζουλα
Πέριξ του γηροκομείου των Αμπελοκήπων υπάρχουν πολλά φαρμακεία. Αλλα μοιάζουν παρατημένα και βρώμικα και άλλα είναι καθαρά και προσεγμένα. Ως κάτοικος της περιοχής, μου είχε κάνει εντύπωση ότι ένα εξ αυτών -ίσως το πιο μικρό σε τετραγωνικά και σχεδόν κρυμμένο σε ένα δρομάκι- είχε, εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα, διαρκώς πολύ κόσμο που υπομονετικά περίμενε να εξυπηρετηθεί.
Υστερα από λίγο καιρό δεν δυσκολεύτηκα να καταλάβω τους λόγους της επιτυχίας του. Τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και οι δύο γυναίκες υπάλληλοι ήταν πάντα χαμογελαστοί, ευγενικοί και υποδειγματικά εξυπηρετικοί με τους πελάτες τους. Οχι μόνον γνώριζαν τους περισσότερους με τα μικρά τους ονόματα, αλλά αγόγγυστα δέχονταν να τους παράσχουν υπηρεσίες για τις οποίες ουδόλως πληρώνονταν. Οπως για παράδειγμα να παίρνουν την πίεση στους ηλικιωμένους κρατώντας αρχείο με τις μετρήσεις τους (!), να τους καθησυχάζουν όταν τους έβλεπαν ανήσυχους ή και να τους προτρέπουν να συμβουλευθούν έναν γιατρό επιχειρώντας να κάμψουν τις επιφυλάξεις τους.
Δεν θα ξεχάσω μια φορά που είχα παραγγείλει ένα εμβόλιο για τη μικρή μου κόρη και δεν είχε εγκαίρως φτάσει στο φαρμακείο. Ο ιδιοκτήτης όχι μόνον μου ζήτησε συγγνώμη για κάτι που δεν έφταιγε, αλλά λίγο πριν από τα μεσάνυκτα μου το έφερε ο ίδιος στο σπίτι μου, ξέροντας ότι την επομένη ήταν προγραμματισμένη η επίσκεψη του παιδιάτρου.
Μέσα στην κρίση είδα ξαφνικά το φαρμακείο κλειστό και μεταφορείς να αποσύρουν τα σκευάσματά του. Την αρχική μου έκπληξη διαδέχθηκε μια ακόμη μεγαλύτερη. Ο ιδιοκτήτης μετακόμιζε στον διπλανό κεντρικό δρόμο σε έναν πολύ μεγαλύτερο χώρο. «Το αποτολμάτε σε τέτοια εποχή» τον ρώτησα. «Με έπεισε η σύζυγος και ελπίζουμε με ακόμη περισσότερη δουλειά να τα καταφέρουμε» μου είπε.
Οχι μόνον τα κατάφερε, αλλά σας διαβεβαιώ ότι το νέο φαρμακείο θα μπορούσε κάλλιστα να διαφημίζεται ως πρότυπο στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων διαθέτει καναπέδες και για είναι ξεκούραστη η αναμονή, οθόνες πλάσμα με ιατρικές συμβουλές, αίθουσα spa για τις γυναίκες που δοκιμάζουν επί τόπου τα προϊόντα καλλωπισμού τους, μέχρι και μικρό παιδότοπο για να απασχολούνται τα παιδιά όσο οι γονείς τους εξυπηρετούνται.
Σας περιγράφω το τόλμημα ενός εξαιρετικού επαγγελματία,, γιατί είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο συγκεκριμένος φαρμακοποιός όχι μόνον δεν φοβάται το άνοιγμα του επαγγέλματός του, αλλά πιθανώς το επιθυμεί για να εργάζεται χωρίς τις δεσμεύσεις της συντεχνίας του. Εν ολίγοις, έχω την πεποίθηση ότι όσοι συνάδελφοί του αντιδρούν είναι εκείνοι που συντηρούν τα χιλιάδες ξεχασμένα και σε άθλια κατάσταση φαρμακεία της χώρας. Εκείνοι που έχουν καλομάθει στο φιξαρισμένο 23% κέρδος τους και μοιάζουν σαν να μας κάνουν χάρη όταν μας «εξυπηρετούν» στις διημερεύσεις και διανυκτερεύσεις τους. Δηλαδή μόνον όταν ο δικός μας φαρμακοποιός είναι κλειστός...
1ον)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν Σύλλογος δεν είμαστε αντίθετοι στο άνοιγμα των καλλυντικάδικων, των χώρων spa, των παιδοτόπων. είμαστε αντίθετοι στο άνοιγμα του φαρμάκου...
Νομίζεις ότι απαγορεύει κανένας τη Vichy να πουλιέται στα supermarket? H ίδια η εταιρία θέλει το δερμοκαλλυντικό μέσα στο φαρμακείο γιατί θέλει τη συμβουλή, να τη δίνει υπεύθυνο άτομο.
Νομίζεις ότι έχεισ καλύτερη εξυπηρέτηση γιατί όσο ένας άσχετος εκτελεί τη συνταγή σου όταν εσύ βλέπεις την οθόνη plasma ή ο ασθενής μου που η συνταγή του φεύγει από τα χέρια τα δικά μου ή του συναδέλφου μου που είμαστε κ οι 2 φαρμακοποιοί?
Αν εσένα σε βολεύει έτσι, δικαίωμα σου κ να είσαι πελάτης του. Εγώ δεν έχω πελάτες, εξυπηρετώ ασθενείς. Βλέπω τη συνταγή , δεν του δίνω τυφλά τις οδηγίες που γράφει ο ιατρός, βάζω την κρίση μου κ τις γνώσεις που αποκτούσα συνεχώς για να δώσω αυτό που πρέπει. Ο δικός μου ασθενής αισθάνεται μοναδικός...
Έχω το δικαίωμα να αποσυστεγαστώ, αλλά δεν το κάνω. Έχω δικαίωμα να ανοίξω κ άλλο φαρμακείο αλλά τότε θα έχω περισσότερους πελάτες κ λιγότερους ασθενεις. Αν ο Λοβέρδος με αναγκάσει θα το κάνω, προς το παρόν όμως, παραμένω επιστήμονας κ όχι καταστηματάρχης
Πρωτον κε Ζούλα, κακως χρησιμοποιειτε την αναφορα στο συναδελφο χωρις να τον ρωτησετε. Η πρακτικη αυτη εχει όνομα, το ξερετε δα. Δευτερον αυτα που αναφερετε ως "υποδειγματικα" τα κανει η πλειοψηφία των φαρμακοποιων. Εξοντωστε τους ωστε να σας εξυπηρετει καποιος κουρασμενος και κακοπληρωμενος "πωλητης" της Super Pharm ή όπως στο διαολο θα λεγεται η "αλυσιδα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤριτον το να ανοιξουν τα διπλα φαρμακεια γυρω απο τα κεντρα συνταγογραφησης δεν λεγεται "ανοιγμα". Ευνοια προς συγκεκριμμενα συμφεροντα λεγεται.