Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Συστεγάσεις φαρμακείων με οδηγό τα mikel!

Αλυσίδες παντού! Καφέ , ηλεκτρονικά , καθαριστήρια, ρούχα.. Άλλες επιβιώνουν, πολλές κλείνουν, άλλες εξαγοράζονται και άλλες γεννιούνται! Όχι τα mikel δε γεννήθηκαν τώρα, είναι σαν ένα 20χρονο φοιτητή. Έχουν ήδη αναπτυχθεί, το αφεντικό μέσω franchise έχει βγάλει χρήμα, αλλά στο τέλος ξυρίζουν το "φοιτητή". Καλές οι σπουδές, αλλά η επαγγελματική σταδιοδρομία πάντα έχει εκπλήξεις. Έτσι και τα mikel, έχουν κερδίσει το τεράστιο στοίχημα, έχουν δίκτυο σχεδόν 150 καταστημάτων, που όλα προς το παρόν ρολάρουν. Θα επιβιώσουν όμως kai πόσα?? Στην απάντηση αυτής της ερώτησης και τους λόγους που θα οδηγήσουν σε αυτή, πρέπει να εστιάσουμε οι φαρμακοποιοί, διότι θέλουμε δε θέλουμε, πλέον πρέπει να αναπτυχθούμε διαφορετικά. Συστεγάσεις ή μη, το τοπίο θα αλλάξει, και η δυνατότητα επιβίωσης κάποιου σε μη συνεταιριζόμενη  μορφή, θα είναι αρκετά δύσκολη.. 
Ας δούμε σε πρώτη φάση τα κακώς κείμενα των mikel. Προσωπικά ο καφές τους δε μου αρέσει, ένας κλασσικός illy, καμία σχέση σε μαστοριά με του tailor mafe ούτε με το χαρμάνι του taf. Τον espresso μου τον προτιμώ σκέτο άλλωστε, για να διακρίνω γεύσεις και αρώματα. Οι λάτρεις του cappucino μπορεί να νοιώσουν μια ευχάριστη έκπληξη όταν τον πρωτοδοκιμάζουν , αλλά σιγά σιγά η αίσθηση του ζαχαρούχου γάλατος στο αφρόγαλα, σε κάνει να νοιώσεις ότι είσαι 12 χρονών και ξαναπίνεις milkshake. Ο φυσικός τους χυμός σε βάζει σε σκέψεις μερικές φορές για το πόσο φυσικός μπορεί να είναι (έχει ειπωθεί ότι σε πολλές καφετέριες , mikel η μη, για μείωση του κόστους, προσθέτουν μισή μπανάνα σε χυμό amita , ώστε να φαίνεται φυσικός. Αλλά αυτό αν δεν είσαι μέσα στην κουζίνα, ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να το κάνει, από την αλυσίδα εως το μαγαζί της γειτονιάς) .
Θα πήγαινα στα Mikel?? Αν όχι τότε εδώ θα έμπαινε η τελευταία τελεία στο κείμενο. Αλλά επειδή η απάντηση από τους περισσότερους είναι καταφατική, ας δούμε τι κάνει τα mikel να έχουν τόσο φανατικό κόσμο.
1) Ευγενικό προσωπικό. Ο πελάτης θέλει εξυπηρέτηση, σε ότι μαγαζί και να πάει. Αν πηγαίνατε στο φαρμακείο , και ο φαρμακοποιός σας ήταν ξυνισμένος, θα ξαναμπαίνατε?
2) Ωραία μπισκοτάκια και κεικ. Μπορεί ο καφές να μην είναι ο καλύτερος, αλλά τα υπόλοιπα δίνουν πόντους. Ξέρουν δηλαδή και καλύπτουν το οποιοδήποτε φυσιολογικό ελάττωμα, με κάτι άλλο. Φυσικά δεν μπορούμε να πούμε ότι θα καλύψουμε την ανεπάρκεια των γνώσεων εντός του φαρμακείου παρέχοντας δείγματα καλλυντικών στο κοινό. Όχι ότι δε γίνεται και ότι δεν το προτιμάει ο κόσμος, αλλά πάνω από όλα πρέπει να είμαστε επιστήμονες (Ως επιστήμονας χαρακτηρίζεται κάποιος που ειδικεύεται σε έναν ή περισσότερους τομείς της επιστήμης και ο οποίος χρησιμοποιεί την επιστημονική μέθοδο προκειμένου να διεξάγει ερευνητική εργασία (θεωρητική ή εφαρμοσμένη). .) Μπορεί να μην έχω τις γνώσεις ενός κλινικού, αλλά θα πρέπει οποιοδήποτε κενό έχω, να το αναπληρώνω με κάτι άλλο επιστημονικό
3)Καθαριότητα, 
4) Διασπορά! Το καλό είναι ότι την έχουμε. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε μεγαλύτερη από ότι χρειάζεται. Και ta mikel, δεν έχουν 11.000 καταστήματα, αλλά θέλουν στα 150 να βάλουν ένα stop. Θα πρέπει οι ίδιοι να μελετήσουμε πόσα φαρμακεία χρειάζεται ένας τόπος, και ανεξαρτήτως νόμου να τα καθορίσουμε μόνοι μας
5) προσιτές τιμές.. Δεν μιλάμε για καφέ του 1€ αλλά ούτε για το 6€ των καβαλικεμένων βορείων προαστίων. Πάντα κοντά στον κόσμο
6) αναγνωρισιμότητα: Στην πόλη μου θα προτιμήσω ένα καφέ που το έχει ένας φίλος, αλλά αν βρεθώ στην Αθήνα, θα αγόραζα άνετα από τα μικέλ. Ίδιος καφές , ίδιες συνθήκες , ίδιο ωράριο, ίδια ρούχα. Φαρμακεία δηλαδή με κοινό λογότυπο, cooperative, ίσως με τη φάτσα του Βαγιωνά,ή του Λουράντου,  πάνω στις σακούλες! Ίδιες υπηρεσίες, ίδιες σχεδόν τιμές, παρέχουν ασφάλεια στον ασθενή.. 
 Εδώ κρύβεται όμως και μια μεγάλη παγίδα... Το μεγάλο ελάττωμα του Μικελ, είναι το μεγάλο προτέρημα του άλλου.. Δε θέλω στο Φαρμακείο μου μόνο τον Αθηναίο, θέλω καταρχήν το γείτονα μου, το φίλο μου. ΔΕΝ πρέπει να γίνουμε μικέλ, δεν είμαστε καφετζήδες, είμαστε φαρμακοποιοί. Δεν είμαστε απρόσωποι , είμαστε πρόσωπα, ο Γιάννης , ο Αλέξανδρος, ο Δημήτρης..
Καφετζής ας γίνει ο Λαβίδας και ο Μόσιαλος, εγώ ΠΡΕΠΕΙ να παραμείνω το Φαρμακείο της γειτονιάς. Η φάτσα του Λουράντου ή του Θεοδοσιάδη στη σακούλα, δε μας γκρεμίζει το ατομικό φαρμακείο, αλλά μας το κάνει πιο ισχυρό, κάτω από μια ομπρέλα. Και όσο και αν σας ξυνίζουν κάποια από τα λεγόμενα μου, σας λέω απλά αυτό...

ή τη σακούλα 1 και αφεντικό στο φαρμακείο σου ατομικό ή συνεργαζόμενο ή συστεγαζόμενο
ή τη σακούλα 2 και υπάλληλος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου