To ξέπεσμα των "αρθρογράφων"

Δυστυχώς , η οικονομική κρίση οδήγησε πολλούς επαγγελματίες να αλλάξουν δουλειά. Μάθε τέχνη και ασε την, λέγανε οι παλιοί! Θέλετε το κακό timing, θέλετε η οικονομική  κρίση, θέλετε ένα κυνηγημένο όνειρο , ή η αφερεγγυότητα του κράτους μας ώθησαν στο να βλέπουμε ιατρούς να κάνουν τους ταξιτζήδες, ταξιτζήδες τους οικοδόμους, οικοδόμοι τους ιατρούς..
Άλλοι μεν άλλαξαν επάγγελμα νωρίτερα, Προ οικονομικής κρίσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μιχάλης Πιτσιλίδης.. Την εποχή που τα φαρμακεία και όλα τα άλλα επαγγέλματα άνθιζαν, ίσως ήταν και ο μοναδικός επιχειρηματίας της εποχής που έκλεισε το "μαγαζί" του.. Πως τα κατάφερε,κρίμα για τον άνθρωπο,  ένας θεός το ξέρει.. Σε κανέναν μας δεν αρέσει να κλείνει μια επιχείρηση.. Μάλλον , σχεδόν σε κανέναν, μιας και υπάρχει και μια μερίδα που αν σου ψοφήσει η μια σου η κατσίκα, τότε θες να ψοφήσει ολόκληρο το μαντρί του άλλου..
 Κυνηγώντας την τύχη του, κατάλαβε ότι τα λεφτά δεν
είναι στο φαρμακείο, μιας και το φαρμακείο θέλει κόπο και ιδρώτα, αλλά στην αρθρογραφία! Πακτωλός διαφημίσεων στα περιοδικά του, που μοιράζονταν στα φαρμακεία της γειτονιάς δωρεάν, (μηδέν συνδρομητές!!!), γεμάτο από διαφημίσεις μεν φαρμακοβιομηχάνων. Κατάλαβε ,ότι η δύναμη του λόγου, ίσως να ήταν ικανή να αποκτήσει πρόσβαση στα υπουργεία, ή σε κόμματα, αν και για κακή του τύχη, "απολύθηκε από παντού"..
Δημιούργησε ένα σαιτ, με ελάχιστη αναγνωρισιμότα, όπου ξαφνικά στο κατάλληλο timing , γέμισε πάλι με διαφημίσεις φαρμακοβιομηχάνων! Σε ένα timing, που στραμμένο το ενδιαφέρον όλων ήταν στη φαρμακευτική δαπάνη και στην "απελευθέρωση του επαγγέλματος", και μπράβο του που κατάφερε και κέρδισε τόσες διαφημίσεις, Απορίας εύλογον , είναι πως άλλα site και blog, τεράστιας επισκεψιμότητας δεν έχουν ούτε το 1/10 των χορηγιών του Κου Μιχάλη Πιστιλίδη..
Πρόσφατα έπεσα πάνω σε ένα άρθρο στο σαιτ του, άρθρο που το θεωρώ ξεπεσμό της αρθρογραφίας
Μπορείτε να το διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης

έχω να κάνω 2 παρατηρήσεις

1) φανταστείτε ότι έχω ενα σαιτ και για παράδειγμα διαφημίζω και πληρώνομαι αδρά από τη Michelin. Μια μέρα, ξυπνάει ο CEO της Michelin και λέει: "Τα λάστιχα μας δε θα είναι μαύρα, θα είναι ροζ." Ξαφνιασμένοι οι μηχανικοί και το καταναλωτικό κοινό, ρωτάνε το λόγο.  "Εμείς πάμε μπροστά! Αλλάζουμε! Όλος ο κόσμος αλλάζει, υπάρχουν όμως κάποιοι που δεν θέλουμε να αλλάξουμε"
Αυτό που δεν είπε ο CEO είναι ότι τα ροζ λάστιχα δε θα κάνουν 500€ αλλά 1000€! Εγώ από την άλλη στο σαιτ μου , αρθρογραφώ ότι η αύξηση των ελαστικών , και οι αλλαγές των χρωμάτων γίνονται παντού, οι δε ασφάλειες για αποζημίωση ατυχήματος, σε λίγο καιρό θα έχουν ως προαπαιτούμενα τα ροζ λάστιχα, οπότε ο κόσμος θα πρέπει να τα αλλάξει αναγκαστικά.. Και ρωτώ:

Πόσο αντικειμενικό μπορεί να είναι το άρθρο μου, όταν έχω χορηγό τη Michelin?

Ποιές θα πρέπει να είναι οι επιτρεπτές μου παρεμβάσεις στο υπουργείο Ανάπτυξης και στο Τμήμα συγκοινωνιών , έστω και ως άμισθος σύμβουλος όταν τα συμφέροντα του χορηγού μου είναι αντίθετα με αυτά των καταναλωτών...?

Σας θυμίζει κάτι το παράδειγμα μου???

2)Ο Έλληνας ασφαλισμένος πληρώνει 400 ευρώ ασφάλεια μηνιαίως και όταν χρειάζεται θεραπεία για τη δυσλιπιδαιμία, σε ένα ΓΕΝΟΣΗΜΟ φάρμακο των 40 ευρώ, πληρώνει συμμετοχή 30, παρόλο που βάσει ΦΕΚ, τα φάρμακα της νόσου έχουν συμμετοχή στην τιμή των φαρμάκων, και όχι της ασφαλιστικής! Αν από την άλλη έχει υπερουριχαιμία και αγοράζει 2 zyloric το μήνα , τότε το ταμείο δεν του καλύπτει ούτε ένα λεπτό. Το δε πολιτικό σύστημα, που έχει καταχραστεί τα λεφτά των ασφαλισμένων, με τα σκάνδαλα το ένα να διαδέχονται το άλλο, με πιο πρόσφατο αυτό του αδερφού του Υπουργού Υγείας, δεν εξασφαλίζει ούτε δωρεάν συνταγογράφηση στον ασφαλισμένο! Το πλαφόν των 200 επισκέψεων , κλείνει σε χρόνο τσακ μπαμ!
Επειδή έχει γίνει λοιπόν όλο το παραπάνω φαγοπότι, και το απίστευτο κλέψιμο, ο αρθρογράφος αντί να προτείνει τη διόρθωση του συστήματος ώστε οι πολίτες να έχουν καλύτερη πρόσβαση στο σύστημα υγείας, και να κατηγορήσει σφόδρα το περιβάλλον που όπως λέει ο ίδιος επηρέαζε! ,  επιμένει ότι πρέπει να γίνουν και τα υπόλοιπα φάρμακα ΜΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΑ, για να αποφύγει το κράτος το οφειλόμενο κόστος αποζημίωσης!
Στο επόμενο άρθρο αντιφάσκει κατηγορώντας το φαρμακοποιό που  όντως μπορεί να δώσει ένα digoxin, δίχως συνταγή όταν του το ζητήσει ο πελάτης, ο πελάτης που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο: "5€ να δώσω στον ιατρό,   1,90€ κάνει σκέτο.. Δεν έχω τα λεφτά.." Μήπως θέλει ο Πιτσιλίδης, βάσει της ασύμφορης χορήγησης του digoxin, του lobivon, να γίνουν και αυτά otc?? Να πάρουν και αυτά το κάτι λίγο στην τιμή τους???
 Άραγε, σε τι αποσκοπεί το άρθρο? Ποιός θα κερδίσει από την απελευθέρωση πάλι της τιμής ενός φαρμάκου που από την κρατική διατίμηση και "δια χειρός φαρμακοποιού", θα περάσει στην ελεύθερη διατίμηση και "δια χειρός πωλητή"?

Όλη η αλήθεια για τα περίφημα ΜΗΣΥΦΑ, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life Positive, τεύχος Μαρτίου 2014.

Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην Ελλάδα, κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια προσκρούει στα συμφέροντα της συντεχνίας που θεωρεί εαυτή θιγόμενη. Έτσι, οι Έλληνες ομνύουν στο όνομα των μεταρρυθμίσεων και του εκσυγχρονισμού. Την «επανίδρυση του κράτους» υποσχόταν ο Κώστας Καραμανλής, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου διαπίστωνε πως «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ωστόσο, στην πράξη όλοι εννοούν και ευνοούν τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους άλλους, εξαιρώντας πάντα τον εαυτό τους! Ας θυμηθούμε π.χ. ότι για πολλά χρόνια ήταν πρακτικά αδύνατον, σύμφωνα με τους εκπροσώπους των αντίστοιχων κλάδων, να μπουν ταμειακές μηχανές στα βενζινάδικα και στα ταξί. Δεν χωράνε, θα …βρέχονται και θα χαλάνε, ακούγαμε σοβαρά να λέγεται από τους εκπροσώπους των.

Τα ίδια και χειρότερα ζούμε σήμερα. Στις μέρες μας, οι μεταρρυθμίσεις απελευθέρωσης της αγοράς αποτελούν όρο επιβίωσης για την Ελλάδα. Αν τις πραγματοποιήσουμε θα δούμε στο μέλλον τη χώρα να προοδεύει και να εξελίσσεται. Ο πολίτης θα ταλαιπωρείται ελάχιστα, η ανταγωνιστικότητα θα βελτιώνεται συνεχώς και θα πάψουμε να ζούμε με δανεικά ή να ζούμε πολύ φτωχικά…

Ένα από τα θέματα που έχει λυθεί σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. εκτός από την Ελλάδα, είναι αυτό των ΜΗΣΥΦΑ. Ένα θέμα ελάσσονος σημασίας για τη χώρα που έχει, όμως, αναχθεί σε μείζον, εξαιτίας αφενός του γεγονότος ότι οι «θιγόμενοι» φαρμακοποιοί αποτελούν σκληρή συντεχνία με προσβάσεις στη Νέα Δημοκρατία και αφετέρου το ΠαΣοΚ βρήκε μια ευκαιρία να ασκήσει ανέξοδη λαϊκίστικη πολιτική, στην προσπάθειά του να αποφύγει το εκλογικό μοιραίο. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ των συμφερόντων των συντεχνιών, σε μια προσπάθεια να αλιεύσει από παντού τις απαραίτητες για την επικράτησή του ψήφους…

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ρίξουμε μια καθαρή ματιά στα πράγματα και να ξεμπερδέψουμε όσα η αδίστακτη ψευδολογία έχει μπερδέψει. 

Το είναι τα ΜΗΣΥΦΑ, για τα οποία τόση κουβέντα γίνεται τελευταία;

ΜΗΣΥΦΑ είναι το (κακόηχο!) αρκτικόλεξο για μια κατηγορία φαρμάκων, τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα. Στη διεθνή ορολογία θα τα συναντήσετε με τα αρχικά OTC που προέρχονται από τη φράση «over the counter»- περιγράφει φάρμακα που διατίθενται απευθείας στο κοινό. Λέγονται επίσης και προϊόντα αυτοθεραπείας (self medication), μιας και θεωρούνται ασφαλή, ώστε να τα επιλέγει ο καταναλωτής. Τα ΜΗΣΥΦΑ δεν χρειάζονται συνταγή, δεν τα πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία και επιτρέπεται να διαφημίζονται απευθείας στο κοινό. Στην κατηγορία των ΜΗΣΥΦΑ ανήκουν π.χ. τα Depon, Fenistil, Lysopaine, Nurofen, Nimessulide Farmasyn gel, Otrivin, Panadol, Ronal, Naprosyn gel, Voltaren gel, Zovirax κρέμα και άλλα που βλέπετε συχνά να διαφημίζονται. Δεν ανήκουν στα ΜΗΣΥΦΑ οι βιταμίνες και τα συμπληρώματα διατροφής.

Πώς ένα φάρμακο ταξινομείται ως ΜΗΣΥΦΑ, ενώ δεν συμβαίνει αυτό με τα άλλα; Σε τι διαφέρουν;

Για να χαρακτηριστεί ένα φάρμακο ΜΗΣΥΦΑ (υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων) θα πρέπει να ισχύουν, όλες μαζί, οι παρακάτω προϋποθέσεις: (α) να κυκλοφορεί πολλά χρόνια, περισσότερα από 15-20, (β) να έχει αποδείξει ότι είναι ασφαλές για τη συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού, (γ) να είναι ευρείας χρήσης, προοριζόμενο για την αντιμετώπιση απλών, καθημερινών συμπτωμάτων και όχι σοβαρότερων ή χρόνιων νοσημάτων και (δ) να χρησιμοποιείται για μικρό χρονικό διάστημα, με την παρότρυνση του χρήστη να ζητήσει ιατρική βοήθεια αν τα συμπτώματα επιμένουν.

Οι φαρμακοποιοί λένε ότι, αν απελευθερωθεί η τιμή τους, τα ΜΗΣΥΦΑ θα ακριβύνουν ενώ η Τρόικα και ο κ. Χατζηδάκης ισχυρίζονται ότι ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές. Ποιος λέει την αλήθεια;

Και οι δύο! Όπως συμβαίνει συνήθως, κάθε πλευρά προβάλλει το μέρος της αλήθειας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα ή τους σκοπούς της. Τα ΜΗΣΥΦΑ που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι τα φθηνότερα ή πολύ φθηνά. Οι τιμές τους είναι παγωμένες ή μειώνονται για περισσότερα από δέκα χρόνια! Όταν απελευθερωθούν οι τιμές, φυσικό είναι να υπάρξει μια διόρθωση προς τα πάνω. Οι φαρμακοποιοί προβάλλουν αυτό το γεγονός και ζητούν… περαιτέρω σοβαρές μειώσεις τιμών! Ξεχνούν όμως ότι γίνονται ελάχιστα πειστικοί, καθώς είναι εξαιρετικά παράδοξο ένας καταστηματάρχης να ζητάει επιμόνως μείωση τιμών και κερδών στα προϊόντα που διαθέτει!

Ας έλθουμε τώρα στην πλευρά του κ. Χατζηδάκη. Για τα ΜΗΣΥΦΑ στην Ελλάδα, δεν ζητείται μόνο απελευθέρωση τιμών, όπως ισχύει, άλλωστε, σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. των 28, εκτός από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Έχει ήδη θεσμοθετηθεί  η διεύρυνση της λίστας, ώστε να έχουμε και στην Ελλάδα τα ΜΗΣΥΦΑ που διαθέτουν και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα ούτε το 20% των ΜΗΥΦΑ που μπορεί κανείς να βρει και να επιλέξει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, μερικών Βαλκανικών μη εξαιρουμένων! Η απελευθέρωση των τιμών θα καταστήσει συμφέρουσα την είσοδο αυτών των ΜΗΣΥΦΑ στην ελληνική αγορά, θα αυξήσει τις επενδύσεις, τη διαφήμιση, τις θέσεις εργασίας, τα κέρδη των φαρμακείων κ.ο.κ. Εννοείται πως επί των απελευθερωμένων τιμών θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, επειδή τα ΜΗΣΥΦΑ προέρχονται από πολλές εταιρείες και συγκεντρώνονται όλα στις ίδιες θεραπευτικές κατηγορίες. Έτσι, οι τιμές θα κινούνται σε ανταγωνιστικά για τον καταναλωτή επίπεδα. Οι φαρμακοποιοί αρνούνται την απελευθέρωση των τιμών και, αντιθέτως, ζητούν περαιτέρω μειώσεις, με την ελπίδα ότι τα πολύ φθηνά ΜΗΣΥΦΑ, με τα ελάχιστα κέρδη, δεν θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των σουπερμάρκετ.

Ο κ. Χατζηδάκης, αντιθέτως, επιθυμεί τη διάθεση των ΜΗΣΥΦΑ και στα σουπερμάρκετ, με στόχο να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός και να διευρυνθούν οι δυνατότητες εξυπηρέτησης του κοινού.

Αφού τα ΜΗΣΥΦΑ θα ακριβύνουν, το συμφέρον του καταναλωτή δεν τάσσεται αυτόματα με την πλευρά των φαρμακοποιών, που ζητούν να μην αυξηθούν αλλά, αντιθέτως, να μειωθούν περαιτέρω οι ήδη πολύ χαμηλές τιμές;

Από μια πρώτη ματιά – και λέγοντας τις μισές αλήθειες – έτσι είναι ή, μάλλον, ακούγεται σωστό. Ας δούμε όμως πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα. Η μόνη χώρα στην ΕΕ όπου όποιος θέλει αγοράζει ότι θέλει από το φαρμακείο, χωρίς να κατέχει ιατρική συνταγή (και χωρίς κανείς να του τη ζητήσει!) είναι η Ελλάδα. Όσοι έχετε ταξιδέψει στο εξωτερικό κι έτυχε να χρειαστείτε κάποιο φάρμακο, γνωρίζετε ότι τίποτα δεν μπορείτε να προμηθευτείτε χωρίς ιατρική συνταγή. Αντίθετα, αν το πρόβλημά σας είναι απλό και υπάρχουν γι’ αυτό ΜΗΣΥΦΑ, ο φαρμακοποιός ή ο υπάλληλος του φαρμακείου είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, προτείνοντάς σας κάποιο ή κάποια από αυτά τα προϊόντα.

Η πώληση χωρίς ιατρική συνταγή φαρμάκων που δεν είναι ΜΗΣΥΦΑ αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, αντιδεοντολογική συμπεριφορά, παραβίαση της νομοθεσίας, αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος και, τελικά, πηγή σπατάλης για το σύστημα υγείας, αφού συχνά χορηγούνται, με ή χωρίς τη «συμβουλή» του φαρμακοποιού, μη απαραίτητα ή ακριβότερα φάρμακα από αυτά που πρέπει. Επομένως είναι ανάγκη να απαγορευτεί αυστηρά η χορήγηση φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή. Για να γίνει αυτό όμως, θα πρέπει να υπάρχουν πολλά ΜΗΣΥΦΑ, ώστε ο καταναλωτής να έχει άμεση πρόσβαση στην αντιμετώπιση ενοχλητικών συμπτωμάτων της καθημερινότητας, όπως ο πονοκέφαλος, ο πυρετός, το κρυολόγημα, οι καούρες κ.ο.κ.

Τα ΜΗΣΥΦΑ, έστω και ακριβότερα από σήμερα, δεν επιβαρύνουν οικονομικά τον ασθενή. Τούτο συμβαίνει γιατί σε μια οργανωμένη και σύγχρονη κοινωνία, όπου τα φάρμακα δεν χορηγούνται χωρίς συνταγή, ο καταναλωτής βρίσκεται μπροστά στο εξής δίλημμα: πάσχοντας π.χ. από έντονες καούρες, έχει να διαλέξει μεταξύ του να πάει στο φαρμακείο και να ξοδέψει περίπου 10 ευρώ για να αγοράσει ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό ΜΗΣΥΦΑ ή να αναζητήσει ραντεβού με γιατρό, να χάσει περίπου μισή μέρα ή να επισκεφθεί ένα κέντρο υγείας κ.ο.κ. Εκεί θα πάρει μια συνταγή με φάρμακο διπλάσιας ή και μεγαλύτερης αξίας οπότε θα πληρώσει: 5 ευρώ για να πάει στη μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας ή 10 ευρώ αν πάει σε συμβεβλημένο γιατρό, 5-8 ευρώ συμμετοχή στο φαρμακείο  συν τις δαπάνες μετακίνησης προς και από το γιατρό, συν τις χαμένες ώρες. Άρα ο φθηνότερος τρόπος είναι να προμηθευτεί ένα ΜΗΣΥΦΑ! Πράγματι, έχει αποδειχτεί από πολλές μελέτες ότι για κάθε 1 ευρώ που ξοδεύει σε ΜΗΣΥΦΑ ο καταναλωτής, οι δαπάνες υγείας μειώνονται κατά 6 ευρώ!

Οι φαρμακοποιοί, δυστυχώς, αρνούνται να δουν αυτή την πραγματικότητα, γιατί δεν τους συμφέρει. Προτιμούν να έχουν το ελεύθερο στην παράνομη διάθεση συνταγογραφούμενων φαρμάκων χωρίς συνταγή γιατί έτσι «δένουν» τον πελάτη-ασθενή-καταναλωτή και τον υποχρεώνουν να γράψει στον ΕΟΠΥΥ τα φάρμακα που του δίνουν ή να τα πληρώσει από την τσέπη του, χωρίς να διακινδυνεύουν ότι τα φάρμακα αυτά μπορεί να τα βρει και σε άλλους χώρους, όπως τα σουπερμάρκετ…

Οι φαρμακοποιοί επικαλούνται σοβαρούς κινδύνους της δημόσιας υγείας από την «αλόγιστη χρήση» των ΜΗΣΥΦΑ, που θα προκύψει αν αυτά διατίθενται και στα σουπερμάρκετ. 

Η θέση αυτή κρύβει μια απέραντη υποκρισία για πολλούς λόγους, οι σημαντικότεροι από τους οποίους είναι οι εξής: (α) Και σήμερα ο καταναλωτής αγοράζει ό,τι θέλει από το φαρμακείο, όχι μόνο ΜΗΣΥΦΑ αλλά και λίαν επικίνδυνα φάρμακα. Σας ρώτησε ποτέ κανείς φαρμακοποιός, από τον οποίο ζητήσατε έστω και Depon, αν έχετε κάποια προβλήματα υγείας στα οποία πιθανώς αντενδείκνυται ή σας ρώτησε πόσα χάπια πίνετε την ημέρα για να δει αν υπερβαίνετε τη δοσολογία; (β) Τα ΜΗΣΥΦΑ εξορισμού ανήκουν στα πιο ασφαλή φάρμακα και, πρακτικά, δεν κινδυνεύει κανείς από αυτά περισσότερο απ’ όσο χρησιμοποιώντας αμέτρητα άλλα καταναλωτικά είδη που μπορεί να προμηθευτεί από σουπερμάρκετ ή άλλα καταστήματα. (γ) Η θέση αυτή παρουσιάζει τον καταναλωτή περίπου ως κρετίνο, αφού κυκλοφορώντας στους διαδρόμους του σουπερμάρκετ φέρεται να εντυπωσιάζεται από τις …συσκευασίες και τα ονόματα, με αποτέλεσμα να αγοράζει και να χρησιμοποιεί φάρμακα που δεν έχει ανάγκη(!). (δ) Κάθε συσκευασία ΜΗΣΥΦΑ συνοδεύεται από σαφείς οδηγίες χρήσης, επισήμως εγκεκριμένες και, βεβαίως, όποιος έχει απορία μπορεί να επικοινωνήσει με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό του και να διευκρινίσει τις απορίες του. Πωλούνται ηλεκτρικές συσκευές που προειδοποιούν τον καταναλωτή να μην επεμβαίνει στο εσωτερικό τους, γιατί κινδυνεύει από ηλεκτροπληξία. Ασφαλώς πολλοί την έχουν πάθει, ορισμένοι ενδεχομένως με μοιραία κατάληξη. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μην διατίθενται ηλεκτρικές συσκευές στο κοινό; (ε) Ακόμα όμως κι αν υπάρχει φαρμακοποιός υπεύθυνος στα σουπερμάρκετ, στο τμήμα διάθεσης ΜΗΣΥΦΑ, οι φαρμακοποιοί και πάλι διαφωνούν, με το εξωφρενικό επιχείρημα ότι ο φαρμακοποιός του σουπερμάρκετ, επειδή είναι υπάλληλος, θα υπακούει στις εντολές του «αφεντικού» και θα προσπαθεί να πλασάρει το ακριβότερο ΜΗΣΥΦΑ!!!

Του Μιχάλη Πιτσιλίδη