Ο,τι διαβάσετε παρακάτω είναι ένα παραμύθι. Κάθε παραμύθι έχει 2 πτυχές, μία πραγματική κ μία αληθινή. Ο καθένας το ερμηνεύει όπως θέλει, τι είναι φανταστικτο, τι είναι αληθινό....
Μια φορά κ έναν καιρό , ένας εργαζόμενος- δημόσιος υπάλληλος (οι γέροντες λέγανε ότι ήταν εκπαιδευτικός), έβγαινε στη σύνταξη. Στη ζωή του είχε μάθει να δουλευει λίγο, το ίδιο ωστόσο ήταν κ ο μισθός του. Σε γενικές γραμμές ήταν ευτυχισμένος, έκανε τις διακοπές του, μεγάλωσε την οικογένεια του κ την χάρηκε. Ξεκούραστος κ ανέμελος, όταν τα παιδιά του έφτασαν να δώσουν εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, ταρακουνήθηκε... "Τι θα κάνει το παιδί μου ,όταν μεγαλώσει???" Εγώ καλά πέρασα, αλλά πλεον οι θέσεις στο Δημόσιο είναι λίγες.. Από ότι βλέπω οι φαρμακοποιοι της γειτονιάς μου κονομάνε καλά, το σύστημα υγείας είναι ξεχαρβαλωμένο. Ο ένας είναι λαμόγοι μεν, ο άλλος εργάζεται με τις ώρες όμως. Κ ο γιος μου ούτε να διαβάσει θέλει , ούτε να εργαστεί έχει τρελή όρεξη, αλλά κάπως θα το καταφέρω....."
Με τα πολλά, ο γιος πήρε πτυχίο, έστω κ καθυστερημένα. Με το κομπόδεμα που είχε στην άκρη ο μπαμπάς αγόρασαν μια άδεια κ το φαρμακείο ξεκίναει να δουλεύει...
Έρχονται τα ζόρια όμως... Τα νόμιμα λεφτά ήθελαν πολύ κόπο, ο μπαμπάς δε μπορούσε να βοηθήσει το γιο με τα νόμιμα μέσα όσο μπορούσε ,οπότε κάτι έπρεπε να κάνει. Οι εποχές είχαν ζορίσει , ο ανταγωνισμός μεγάλος.. Στην αρχή, ξεκίνησε αλα Εκτορα Μποτρίνι... Διαφήμιση στο δρόμο... Όχι διακριτκά, αλλά στεγνά, παρόλο που αυτό απαγορεύεται... Ο σύλλογος δυστυχώς δε μπορούσε να κάνει πολλά. Το νομικό σύστημα ποτέ δεν ήταν με το μέρος του νόμου, κ υπήρχαν κ δεδικασμένες αποφάσεις απο προηγούμενα λαμόγια...
Η διαφήμιση όμως δεν έφτανε. Ο βασιλιάς της χώρας είχε ξοδέψει πολλά λεφτά στον αυτοκρατορικό του γάμο στο Παρίσι, ο Χοντρόγατος σύμβουλος του επίσης, τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν βοιυλιάξει, κ το φαρμακείο πλέον ήταν χρεωμένο...
Ο πατέρας πλέον έπρεπε να βρει κάτι άλλο. Με το πονηρό του μυαλό σκέφτηκε πάλι τον πρώτο του γείτονα , το λαμόγιο. Όπως κ εκείνος, κάθε απόγευμα κ Σάββατο που τα υπόλοιπα φαρμακεία ήταν κλειστά, αυτός θα άνοιγε..Διακριτικά πάντα, για να "καθαρίσει"...
"Αν κλέψω κανέναν πελάτη, κάτι θα γίνει... Παρανομώ μεν , αλλά δε με νοιάζει, ο καθένας την πάρτη του κοιτάζει...."
Ξαφνικά όμως στο βασίλειο, γίνονται τα πάνω κάτω. Ο βασιλιάς πεινάει κι άλλο, ο χοντρόγατος το ίδιο κ με αφορμή ένα βασιλικό διάταγμα αρχίζουν κ φορολογούν ασύστολα τον κόσμο. Πρώτα τους συνταξιούχους, μετά τους χαμηλόμισθους κ έρχεται κ η σειρά του επιστήμονα.
"Βγάζεις πολλά ", είπε ο βασιλιάς, "χωρίς να κάνεις τίποτα παραπάνω απο το μπακάλη που βγάζει λίγα"....
"Μα εγώ σπούδασα , ξόδεψα πόσα λεφτά για να στήσω την επιχείρηση, κ διάβασα πόσα χρόνια για να προσφέρω τις γνώσεις μου,.. Πως μου λέτε Υψηλότατε ότι είμαι σαν τον μπακάλη???"
"Εσύ κ οι συνάδελφοι σου, δεν είστε ίδιοι με τον μπακάλη. Ο πατέρας σου όμως είναι κ μάλιστα χειρότερος. Γιατί ο μπακάλης ξέρει τι δίνει , ενώ ο πατέρας σου όχι.. Άσε που όταν σκεφτόμουν πόσο θα σας κόψω, εσύ κοίταζες την πάρτη σου, κ δεν ησουνα κοντά στο σύλλογο. Η φωνή σας ήταν πιο αδύναμη από ότι περίμενα, κ έτσι έκανα ότι ήθελα.... Τώρα θα βγάζεις λιγότερα, κ από του χρόνου πιο λίγα... Κ θα δουλεύεις περισσότερο, γιατί ο φίλος του χοντρού που θέλει να ανοίξει φαρμακείο μεγάλο δίπλα σου, θα έχει 3 υπαλλήλους , κ θα μπορεί να δουλεύει 24ώρες το 24ωρο... Και εκεί που ο πατέρας σου απλά παρανομούσε κ εσύ κοιμόσουν ή έκανες διακοπές, τώρα δε θα υπάρχει λόγος να το κάνει , γιατί όλοι θα πάνε στον χοντρόγατο.....Τώρα, μάζεψε τα πράγματα σου, κ πες αυτά που σου είπα, πρώτα στον πατέρα σου κ μετά στους συναδέλφους σου....."
Κ έζησε ο βασιλιάς καλά, κ ο Χοντρός καλύτερα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου