Όταν η επιστήμη , είναι πάνω από το συνδικαλισμό.

Με χαρά ολοκληρώθηκε το 3ο Πανθεσσαλικό Συνέδριο. Ένα συνέδριο, που άφησε πίσω του συνηθισμένα κακά κείμενα και στράφηκε αποκλειστικά και μόνο στο επιστημονικό κομμάτι. 500 άτομα σχεδόν ήρθαν στα γοητευτικά Μετέωρα, αλλά αυτή τη φορά σε ένα διαφορετικό συνέδριο. Με πολλά ηχηρά ονόματα, αλλά αυτή τη φορά δεν ήρθαν για φατσιμάρε. Όσοι ήλθαν, δεν ήλθαν για να πάρουν το μικρόφωνο και να αυτοπροβληθούν ούτε για να ευλογήσουν τα γένια τους. Ήρθαν , για να ακούσουν και αυτοί, και τους τιμάει αυτό. Τα συνδικαλιστικά τους έτσι και αλλιώς, τα είπαν στα πηγαδάκια με την ησυχία τους , στα τραπεζάκια.. Άλλος του καφέ, άλλος του βραδυνού μπαρ, σε ένα ευχάριστο κλίμα.

Και για αυτό το λόγο,, στέθφηκε με επιτυχία. Είναι ευχάριστο να βλέπεις, πλέον να υπάρχει επιστημονικός σκοπός, όπως άλλωστε έκανε και η Πέλλα, και η Κρήτη αν θυμάμαι καλά.

Στην αρχή φοβόμουν ότι δε θα πετύχει.. Κάποιοι είχαν ξυνίσει που δε θα έπαιραν το λόγο.Αλλά ήταν λίγοι αυτοί// Κι όμως..

Ήμουν αρνητικός με τον Κούνουπα, γιατί πίστευα ότι θα οργάνωνε μία από τα ίδια. Άλλά αποδείχτηκε, ότι ο ίδιος και το τιμ της nufio, όταν τους δώσεις συγκεκριμένο ρόλο, το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο. Και το οργάνωσαν όπως έπρεπε.

Ακόμα και ο Βυζιριανάκης, που φοβόμουν ότι θα μας αρχίσει πάλι με τα t-RNA του πανεπιστημίου, και θα μας βάλει και ένα 5αρι χαριστικό στο τέλος, ήλθε και μίλησε στη γλώσσα μας, Όχι ως ακαδημαικός, αλλά ουσιαστικά, και ένα κλικ μόνο να κρατήσουν τα στελέχη του ΠΦΣ που ήταν στην αίθουσα, θα μας βγει σε καλό.

Ακόμα και οι χορηγοί. Δε μπήκαν να ευλογήσουν τα γένια τους. Είπαν αυτά που ενδιέφεραν το κοινό, ενημέρωσαν ουσιαστικά. Κ ταυτόχρονα , έμειναν και οι ίδιο ευχαριστημένοι, μιας και με την ουσιαστική προσέλευση, κάποιοι ξέμειναν και από ενημερωτικά φυλλάδια.

Αν καταλάβουμε ότι τα μικρόφωνα είναι για να διδάσκουμε, και όχι απλά για να μιλάμε, τότε υπάρχει μέλλον...
Το μόνο μελανό σημείο του συνεδρίου... Από την πόλη των Τρικάλων, το 50% των νέων προσήλθε.. Κ αν για κάποιους φαίνεται μεγάλο, στα δικά μου τα μάτια, είναι πολύ μικρό...