Τι προσφέραμε στον Έλληνα ασθενή , μετά την εποχή Λοβέρδου?
Ο δημόσιος υπάλληλος πλέον βρίσκει να αγοράσει τη lierac και τη darphin, ότι ώρα θέλει, ακόμα και στις 11 το βράδυ από μία πληθώρα διευρυμένων φαρμακείων.
Αλλά δεν έχει λεφτά στο πορτοφόλι του..
Ο Ιδιωτικός υπάλληλος δε μπορεί να ψωνίσει ούτε καν αυτές τις ώρες. Μπορεί να είναι Σάββατο βράδυ 10 η ώρα, αλλά την Κυριακή δουλεύει... Άσε που ούτε αυτός έχει λεφτά...
Ο Έλληνας ασθενής βρίσκει στις 10 το βράδυ περισσότερα ανοιχτά φαρμακεία που κανιβαλίζουν το ωράριο για να πάρει την ασπιρίνη του, αλλά δυστυχώς δε βρίσκουν φαρμακοποιό μέσα , μόνο κάποιο έμπορο ή αισθητικό...
Ο Ιδιωτικός υπάλληλος δε μπορεί να ψωνίσει ούτε καν αυτές τις ώρες. Μπορεί να είναι Σάββατο βράδυ 10 η ώρα, αλλά την Κυριακή δουλεύει... Άσε που ούτε αυτός έχει λεφτά...
Ο Έλληνας ασθενής βρίσκει στις 10 το βράδυ περισσότερα ανοιχτά φαρμακεία που κανιβαλίζουν το ωράριο για να πάρει την ασπιρίνη του, αλλά δυστυχώς δε βρίσκουν φαρμακοποιό μέσα , μόνο κάποιο έμπορο ή αισθητικό...
Ο Έλληνας ασθενής ψωνίζει με τις χαμηλότερες τιμές στην Ευρώπη αλλά δυστυχώς το ταμείο του δεν του καλύπτει τη συμμετοχή στα ακριβά φάρμακα, ενώ τα πλέον φθηνά είναι σε έλλειψη...
Το φαρμακείο αλλάζει, και η πενία τέχνας κατεργάζεται.. Το ίδιο και η απληστία...
Κάποιοι απλά περιμένουν κλαίγοντας, κάποιοι νομίζουν ότι στην κρίση αυτοί θα γίνουν κροίσοι...
Υπάρχουν και κάποιοι που σκέπτονται, και κάποιοι που αγωνίζονται, καινοτομούν και αναβαθμίζουν τη λέξη Φαρμακοποιός... Μία ιδέα, από την άλλη πλευρά του πλανήτη, (αν και πάντα την αντιπαθούσα.. ), μια ιδέα που κάπως πρέπει να την εντάξουμε και εμείς!
Υπάρχουν και κάποιοι που σκέπτονται, και κάποιοι που αγωνίζονται, καινοτομούν και αναβαθμίζουν τη λέξη Φαρμακοποιός... Μία ιδέα, από την άλλη πλευρά του πλανήτη, (αν και πάντα την αντιπαθούσα.. ), μια ιδέα που κάπως πρέπει να την εντάξουμε και εμείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου