Συνταγματική και συμπλέουσα με το δημόσιο συμφέρον κρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η επιβολή πληθυσμιακών κριτηρίων για τη χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας φαρμακείων.
Κατά των εν λόγω κριτηρίων, που εφαρμόζονται από νομαρχιακά όργανα, είχαν προσφύγει φαρμακοποιοί από διάφορες περιφέρειες της ελληνικής επικράτειας.
Στις αποφάσεις τους, οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι τα φαρμακεία δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά ιδιότυπα καταστήματα στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική εκμετάλλευση.
Ακόμη, αναφέρεται ότι για τη λειτουργία των φαρμακείων υπάρχει έντονο κρατικό ενδιαφέρον, λόγω της ζωτικής σπουδαιότητας τους για το κοινωνικό σύνολο και για το λόγο αυτό το κράτος εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των φαρμακείων και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας εκτός όρων ελεύθερου ανταγωνισμού.
Επίσης, στις αποφάσεις του ΣτΕ αναφέρεται ότι «η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή των φαρμακείων σε όλη τη χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του συνόλου του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα, αποτελούν επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών, όχι μόνο στην άσκηση, αλλά και στην πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού».
Παράλληλα, οι δικαστές σημειώνουν ότι το πληθυσμιακό κριτήριο επιβλήθηκε προς εξυπηρέτηση σκοπών, οι οποίοι συνιστούν επιτακτικούς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος και επιβλήθηκε στα πλαίσια του άρθρου 21 του Συντάγματος, που αποσκοπεί στην μέριμνα της υγείας των πολιτών και του άρθρου 22 προβλέπει την μέριμνα του κράτους για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων.
Τέλος, αναφέρεται στις αποφάσεις του ΣτΕ ότι ούτε το επίμαχο κριτήριο προσκρούει στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στην Συνταγματικά κατοχυρωμένη προσωπική και οικονομική ελευθερία.
Κατά των εν λόγω κριτηρίων, που εφαρμόζονται από νομαρχιακά όργανα, είχαν προσφύγει φαρμακοποιοί από διάφορες περιφέρειες της ελληνικής επικράτειας.
Στις αποφάσεις τους, οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι τα φαρμακεία δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά ιδιότυπα καταστήματα στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική εκμετάλλευση.
Ακόμη, αναφέρεται ότι για τη λειτουργία των φαρμακείων υπάρχει έντονο κρατικό ενδιαφέρον, λόγω της ζωτικής σπουδαιότητας τους για το κοινωνικό σύνολο και για το λόγο αυτό το κράτος εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των φαρμακείων και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας εκτός όρων ελεύθερου ανταγωνισμού.
Επίσης, στις αποφάσεις του ΣτΕ αναφέρεται ότι «η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή των φαρμακείων σε όλη τη χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του συνόλου του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα, αποτελούν επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών, όχι μόνο στην άσκηση, αλλά και στην πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού».
Παράλληλα, οι δικαστές σημειώνουν ότι το πληθυσμιακό κριτήριο επιβλήθηκε προς εξυπηρέτηση σκοπών, οι οποίοι συνιστούν επιτακτικούς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος και επιβλήθηκε στα πλαίσια του άρθρου 21 του Συντάγματος, που αποσκοπεί στην μέριμνα της υγείας των πολιτών και του άρθρου 22 προβλέπει την μέριμνα του κράτους για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων.
Τέλος, αναφέρεται στις αποφάσεις του ΣτΕ ότι ούτε το επίμαχο κριτήριο προσκρούει στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στην Συνταγματικά κατοχυρωμένη προσωπική και οικονομική ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου